23 Ιουλίου

Κι έτσι έφτασα στο αεροδρόμιο. Πετούσα με Transavia. Είχα πάρει για το ticket 20 κιλά τελικά είχα 24. 10 ευρώ το κιλό. Φοβερή εντύπωση
μου έκανε ότι το πρωινό έπρεπε να το πληρώσεις πάνω στο αεροπλάνο. Οι αεροσυνοδοί γυρνούσαν με πορτοφόλια και αντάλλαζαν λεφτά.
Χε χε ξέρω ξέρω welcome to the Netherlands για τους μυημένους. Αυτή η νοοτροπία του "Πληρώνω για ότι θέλω να κάνω" μου φέρνει ανάμεικτα συναισθήματα. Ούτε την κατακρίνω ούτε την ασπάζομαι.


24 Ιουλίου

Πήγαμε με τον κολλητό που με φιλοξενεί (Dutch citizen to παιδί) στο δημαρχείο του Apeldoorn.
Είχα μαζί μου το διαβατήριο μου , το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης και γεννήσεως μεταφρασμένα και με σφραγίδα της Χάγης. Όλα οκ μου λέει ο τυπάς αύριο το πρωί θα έχεις το bsn σπίτι.
Μα καλά ρε παιδιά τι χλιδή οι δημόσιες υπηρεσίες τους. Πας ακολουθείς την διαδικασία και καθάρισες. Αν κάνεις κάτι λάθος σου λένε τι έκανες λάθος.
Και αν ρωτήσεις πάντα σου απαντάνε και σε ενημερώνουν. Και αν κάνουν κάποιο λάθος λένε και συγνώμη. Όπως με το sticker στο passport. Πήγα στο Zwolle
για να το πάρω και μου ζήτησαν χίλια συγνώμη καθώς είχανε ξεχάσει να με ρωτήσουν πότε αρχίζω δουλειά. Κοινώς αν δεν έχεις αρχίσει να δουλεύεις το sticker δε το παίρνεις και ας υπέγραψες.

25 Ιουλίου

10 η ώρα το πρωί έσκασε ο ταχυδρόμος και μου έφερε το BSN. Πρέπει να ήταν λίγο μαστούρα ο τύπος καθώς του έπεσε το ποδήλατο, μου έριξε ένα γράμμα (μια λευκή σελίδα μόνο με το bsn) και μετά από 10 λεπτά γύρισε για να μου ρίξει και ένα φάκελο (full registration details για το info που κρατάει το δημαρχείο).
Σήμερα πήγα και αγόρασα ένα ποδήλατο. Πήρα το ποδηλατάκι μου και πήγα στην ING. Ευγενέστατοι μου άνοιξαν τον λογαριασμό μου δώσανε και 50 euro δώρο επειδή άνοιξα σε αυτούς. Σήμερα πήγα στο Amsterdam και γνώρισα και τους μελλοντικούς συναδέλφους. Γαμώ τα παιδιά γαμώ τις φάσεις.

26 Ιουλίου

Μέχρι σήμερα όλα τα agencies με γράψανε in terms of time. Τους είπα ότι θα ήθελα κάποιο ραντεβού πιο γρήγορα από ότι μου δίνουν αλλά μπα... Νο luck.
Το καλό είναι ότι 2 συνάδελφοι από το team είναι Έλληνες και κλείσανε σπίτι από ένα agency στο οποίο ήδη έχω κάνει register (πλήρωσα με incasso παρακαλώ χD) οπότε θα επικοινωνήσουν μπας και κάνουμε κάνα ραντεβού νωρίτερα.


Over all επιτέλους βρίσκομαι σε μια χώρα που το σύστημα δουλεύει. Αν ακολουθήσεις την διαδικασία που σου ορίζεται σίγουρα θα κάνεις την δουλειά σου. Πάντως δεν ξέρω αν είναι η αύρα που εκπέμπει αυτή η χώρα ή αν είναι το πολιτισμικό σοκ από τότε που πάτησα το πόδι μου εδώ όλο μου το άγχος έχει εξαφανιστεί. Χέστηκα που δεν μπορώ να δρομολογήσω τις δουλειές με τα χρονικά πλαίσια που είχα ορίσει μέσα στο κεφάλι μου πριν έρθω. Επιτέλους οι άνθρωποι όταν τους μιλάω με κοιτάνε στα μάτια. Και τι ησυχία το βράδυ ρε γαμώτο αράζω στον κήπο και έχω τέρμα καθαρό κεφάλι και ας άλλαξαν όλα. Και ας έχω τόσα πολλά μπροστά μου.