Tweet
Η καθημερινότητα μου περιλαμβάνει καθημερινή μετακίνηση με ποδήλατο , τρένο και δυόμιση χιλιόμετρα ποδαρόδρομο.
Ομολογώ ότι το χαίρομαι καθώς η δουλειά μου μερικές φορές με καθηλώνει σε μια καρέκλα επί ώρες και η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα μου ήταν κάτι που μου έλειπε και το ζητούσα. Ο καιρός δεν με έχει κατεβάσει από το ποδήλατο ακόμη. Δεν υπάρχει κακός καιρός υπάρχουν λάθος ρούχα. Από τη στιγμή που φοράς τα σωστά ρούχα δεν υπάρχει πρόβλημα.
Μέσα σε 4 μήνες είδα 2 εποχές! Και τώρα αισίως μπαίνει και η 3η!
Click the pics
IMAG0038.jpgIMAG0281.jpgIMAG0267.jpgIMAG0350.jpg
Για έναν άνθρωπο που μεγάλωσε Σέρρες και μετά έμεινε 8 χρόνια στην Αθήνα το να μπορώ να αισθανθώ το φθινόπωρο και την εναλλαγή του σε χειμώνα είναι μεγάλο πράμα. Μερικές φορές στέκομαι και χαζεύω τη φύση. Κάποια πρωινά βλέπω και λαγούς να κρύβονται σε θάμνους μόλις με πάρουν χαμπάρι. Κάποια στιγμή σκέφτηκα αν εδώ ήτανε Κυψέλη οι λαγοί θα είχανε ήδη γίνει στιφάδο. Μακάβριο ξέρω αλλά δε ξεχνάω από που ήρθα και πόσο καλύτερη είναι πλέον η καθημερινότητα μου.
Μη νομίζεται δεν τα βρίσκω όλα μέλι γάλα. Ούτε λέω ότι η Ολλανδία είναι τέλειο μέρος. Η μετανάστευση πονάει αλλά ο καθένας την κάνει για διαφορετικούς λόγους.
Εγώ προσωπικά δεν αισθάνθηκα και να δυσκολεύομαι. Ίσως έχει να κάνει με το ότι πριν έρθω κάθισα ζύγισα τη δουλειά μου και τη ζωή μου στην Ελλάδα με το εδώ και το εδώ έβγαινε καλύτερο. Επίσης ότι μου είπανε σε υπηρεσία , ασφαλιστική Ιατρείο δεν ρώτησα δεύτερη φορά γιατί. Διευκρινίσεις ζήτησα αλλά δεν κάθισα να ρωτήσω γιατί το κάνεις έτσι και όχι αλλιώς. Κάποιοι άλλοι Έλληνες που γνώρισα που ήρθαν με τα ίδια μέτρα και σταθμά εδώ το κάνουν και τους βλέπω ότι στην καθημερινότητα τους είναι πιο ανήσυχοι πιο πεσμένοι πιο τσατισμένοι.
Και εγώ έφυγα από κάπου που μου φταίγανε όλα και μάλιστα σε κάποια στιγμή παραλίγο να πέσω και εγώ στη λούπα της σύγκρουσης και σύγκρισης μέσα στο κεφάλι μου. Τα φρούτα δεν είναι γλυκά , οι Ολλανδοί πιο πολύ καφέ πίνουν παρά δουλεύουν, ο λογιστής που πήγα δεν μου δώσε απόδειξη , δεν βρίσκω τσίπουρο και κριθαράκι και γαμώ το Ελληνικό κράτος που με ανάγκασε να ξενιτευτώ κτλ. Τσ τσ τσ... Μέγα λάθος. Μα έφυγα επειδή μου φταίγανε όλα δε γίνετε να μου φταίνε όλα και εδώ. Γιατί αν ήταν έτσι δεν χρειαζόταν να πάω σε άλλη χώρα έμενα εκεί που ήμουν και πήγαινα σε ένα ψυχίατρο.
Έχοντας τα παραπάνω λοιπόν στο κεφάλι μου και κριθαράκι βρήκα και τσίπουρο πήρα και πίνω και εγώ 4 καφέδες τη μέρα. Και το herring και αυτό το τρώω. Και η satesaus στις πατάτες και στα frikandel τι γαμάτο πράμα... Δε μου άρεσε ποτέ το φυστικοβούτυρο αλλά αυτή η Remia ρε παιδί μου τα σπάει. Πεπόνι με μπέικον όμως δε μπορώ να φάω.... Ξεχωριστά ναι αλλά σαν συνδυασμό μπααααααα.
Ακόμη δεν μπορώ να διαβάσω τις εκφράσεις των Ολλανδών και να καταλάβω τι σκέφτονται αλλά από τις συζητήσεις που κάνω κάθε μέρα στο lunch time και το χιούμορ τους το βρίσκω κοντά στο δικό μας και αντί να τους πω εγώ πως γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα τους αφήνω αυτοί να μου πούνε πως τα κάνουν εδώ.
Επίσης respect στο γεγονός ότι αν είναι κάποιος πχ τυφλός δεν θα δεις κανένα να σε κοιτάζει με αυτό το συγκαταβατικό ηλίθιο βλέμμα του "Σε λυπάμαι αλλά σε συχαίνομαι μη με αγγίζεις." Εδώ οι υποδομές υπάρχουν και αν έχω παρατηρήσει κάτι στο βλέμμα των Ολλανδών ως προς τον συνάνθρωπο είναι ότι τους αρέσει να βλέπουν κάποιον να στέκεται μόνος του στα πόδια του. Έχουν κάτι το περήφανο. Αντίθετα τους quitters και τους αλήτες δεν τους γουστάρουν καθόλου. Εκεί το βλέμμα τους αλλάζει και δεν έχει μέσα "το σε λυπάμαι" αλλά "get your shit together man".
Μουσική συνοδεία για περισυλλογή:
Φάρσα μεν πολύ ταιριαστό με το κομμάτι δε.
