Tweet
Δορυφορική επικοινωνία
Η δορυφορική επικοινωνία (satellite communication) πραγματοποιείται δια της χρήσης ειδικών δορυφόρων (satellites) που βρίσκονται στο διάστημα και εκτελούν ομαλή κυκλική κίνηση γύρω από τη γη, και επίγειων σταθμών, με τους οποίους οι δορυφόροι διατηρούν συνεχώς οπτική επαφή. Η επίτευξη συνεχούς οπτικής επαφής πραγματοποιείται πολύ εύκολα τοποθετώντας το δορυφόρο σε τροχιά ύψους 36.000 Km. Στο ύψος αυτό η γωνιακή ταχύτητα περιστροφής του δορυφόρου αποδεικνύεται ότι είναι ίση με τη γωνιακή ταχύτητα περιστροφής της γης, γεγονός που συνεπάγεται πως ο δορυφόρος βρίσκεται συνεχώς στην ίδια θέση του ουρανού σε σχέση με τον επίγειο σταθμό. Για το λόγο αυτό, η συγκεκριμένη τροχιά που αντιστοιχεί στο ύψος των 36.000 Km, ονομάζεται γεωστατική τροχιά.Η βασική λειτουργία του δορυφόρου, είναι να συλλαμβάνει με τις κεραίες του σήματα μικροκυμάτων σε συγκεκριμένη περιοχή συχνοτήτων, τα οποία εκπέμπονται από τους επίγειους σταθμούς εκπομπής. Τα σήματα αυτά ενισχύονται και αναμεταδίδονται σε διαφορετική συχνότητα, προς τους επίγειους σταθμούς λήψης. Η διάταξη που πραγματοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία ονομάζεται δορυφορικός αναμεταδότης (transponder), και κάθε δορυφόρος περιλαμβάνει περίπου 20 τέτοιες διατάξεις, οι οποίοι γενικά έχουν διαφορετικό εύρος ζώνης, και λειτουργούν σε διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Λόγω της μεγάλης απόστασης που διανύουν τα σήματα προς μετάδοση, παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση (της τάξης των 500 msec) στη μετάδοση του σήματος και προς τις δυο κατευθύνεις.
Οφέλη της ψηφιοποίησης του αναλογικού σήματος
Υψηλότεροι ρυθμοί μετάδοσης δεδομένων
Μικρότερες παραμορφώσεις που υφίστανται τα ψηφιακά σήματα σε σχέση με τα αναλογικά.
Δυνατότητα ελέγχου και διόρθωσης των ψηφιακών σημάτων στους αναμεταδότες και στους αποδέκτες, πράγμα, που δεν είναι δυνατό να γίνει στα αναλογικά σήματα.
Η διαδικασία της ψηφιοποίησης ενός αναλογικού σήματος
Λαμβάνονται δείγματα του σήματος, με συχνότητα που πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλάσια από το εύρος ζώνης που καλύπτει το σήμα
Κωδικοποιούνται τα δείγματα έτσι ώστε να αντιστοιχούν σε ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Τοποθετούνται στο μέσο μετάδοσης ένα - ένα όλα τα ψηφία που αποτελούν τους χαρακτήρες του δείγματος, προκειμένου να σταλούν προς τον αποδέκτη.
Αναγνώριση του ψηφιοποιημένου σήματος
Συλλέγονται τα ψηφία που αποστέλλονται σύμφωνα με τη σειριακή μετάδοση, και ομαδοποιούνται σε χαρακτήρες δειγμάτων.
Αποκωδικοποιούνται τα δείγματα, δηλαδή αναγνωρίζονται από τους συγκεντρωμένους χαρακτήρες.
Μετατρέπονται τα δείγματα του ψηφιακού σήματος σε σήμα αναλογικής μορφής.
Η δορυφορική επικοινωνία (satellite communication) πραγματοποιείται δια της χρήσης ειδικών δορυφόρων (satellites) που βρίσκονται στο διάστημα και εκτελούν ομαλή κυκλική κίνηση γύρω από τη γη, και επίγειων σταθμών, με τους οποίους οι δορυφόροι διατηρούν συνεχώς οπτική επαφή. Η επίτευξη συνεχούς οπτικής επαφής πραγματοποιείται πολύ εύκολα τοποθετώντας το δορυφόρο σε τροχιά ύψους 36.000 Km. Στο ύψος αυτό η γωνιακή ταχύτητα περιστροφής του δορυφόρου αποδεικνύεται ότι είναι ίση με τη γωνιακή ταχύτητα περιστροφής της γης, γεγονός που συνεπάγεται πως ο δορυφόρος βρίσκεται συνεχώς στην ίδια θέση του ουρανού σε σχέση με τον επίγειο σταθμό. Για το λόγο αυτό, η συγκεκριμένη τροχιά που αντιστοιχεί στο ύψος των 36.000 Km, ονομάζεται γεωστατική τροχιά.Η βασική λειτουργία του δορυφόρου, είναι να συλλαμβάνει με τις κεραίες του σήματα μικροκυμάτων σε συγκεκριμένη περιοχή συχνοτήτων, τα οποία εκπέμπονται από τους επίγειους σταθμούς εκπομπής. Τα σήματα αυτά ενισχύονται και αναμεταδίδονται σε διαφορετική συχνότητα, προς τους επίγειους σταθμούς λήψης. Η διάταξη που πραγματοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία ονομάζεται δορυφορικός αναμεταδότης (transponder), και κάθε δορυφόρος περιλαμβάνει περίπου 20 τέτοιες διατάξεις, οι οποίοι γενικά έχουν διαφορετικό εύρος ζώνης, και λειτουργούν σε διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Λόγω της μεγάλης απόστασης που διανύουν τα σήματα προς μετάδοση, παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση (της τάξης των 500 msec) στη μετάδοση του σήματος και προς τις δυο κατευθύνεις.
Οφέλη της ψηφιοποίησης του αναλογικού σήματος
Υψηλότεροι ρυθμοί μετάδοσης δεδομένων
Μικρότερες παραμορφώσεις που υφίστανται τα ψηφιακά σήματα σε σχέση με τα αναλογικά.
Δυνατότητα ελέγχου και διόρθωσης των ψηφιακών σημάτων στους αναμεταδότες και στους αποδέκτες, πράγμα, που δεν είναι δυνατό να γίνει στα αναλογικά σήματα.
Η διαδικασία της ψηφιοποίησης ενός αναλογικού σήματος
Λαμβάνονται δείγματα του σήματος, με συχνότητα που πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλάσια από το εύρος ζώνης που καλύπτει το σήμα
Κωδικοποιούνται τα δείγματα έτσι ώστε να αντιστοιχούν σε ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Τοποθετούνται στο μέσο μετάδοσης ένα - ένα όλα τα ψηφία που αποτελούν τους χαρακτήρες του δείγματος, προκειμένου να σταλούν προς τον αποδέκτη.
Αναγνώριση του ψηφιοποιημένου σήματος
Συλλέγονται τα ψηφία που αποστέλλονται σύμφωνα με τη σειριακή μετάδοση, και ομαδοποιούνται σε χαρακτήρες δειγμάτων.
Αποκωδικοποιούνται τα δείγματα, δηλαδή αναγνωρίζονται από τους συγκεντρωμένους χαρακτήρες.
Μετατρέπονται τα δείγματα του ψηφιακού σήματος σε σήμα αναλογικής μορφής.
