Tweet
Αν κάποιος με ρώταγε τι θα με έκανε πολύ πολύ χαρούμενη (ένα χόμπυ εκτός αυτών που φυσικά έχω διαλέξει να κάνω) είναι μια αγάπη που δύσκολα θα βρεί ''παρέα'' γιατί κανείς συνήθως δεν έχει χρόνο για τέτοια. Κατανοητό. What? Κουβεντούλα για βιβλία ή ΜΕ τα βιβλία στο χέρι (ακόμα καλύτερα). Μια ολλανδέζα καλή φίλη (δημοσιογράφος με σχετική γνώση μεταφρασης) με έχει βάλει στο τριπάκι της πρόκλησης της/μιας μετάφρασης (ποιό ελληνικό βιβλίο θα ήταν αυτό? Στην ολλανδία δεν υπάρχει μεταφρασμένη ελληνική λογοτεχνία, εκτός... δυο τριών πραγμάτων και... καταθληπτικής ποιήσης θα έλεγα, :Ο :( )...
Με όσους όμως με παίρνει κατά καιρούς το κούς-κούς (με ένα ημίγλυκο στο χέρι) και όσο γίνεται από τα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας (που παρέχονται πολλά πια στην εποχή μας) αδράτω την ευκαιρία για κουβεντούλα και ΑΝ βρεθεί και κάποιος να το πάει παρακάτω... εκεί κάνω πάρτυ (could offer my soul...).
Ο λόγος αυτής της εξάρτησης ή τάσης ποσώς με ενδιαφέρει αυτή την στιγμή (ή αυτή την εποχή, ή όποτε...). Με νοιάζει να το έχω...
For starters:
Αν δεν σας πειράζει επιτρέψτε μου να κατασκηνώσω στην τελευταία γραμμή του κειμένου που ακολουθεί, αυτό το απίθανο μικρό κομμάτι ''προσευχής'' ενός από τους ήρωες του βιβλίου "Η μάγισσα του Πορτομπέλο"... (ενός Coelho που τον χάνω σιγά σιγά).
(Σε αυτό το βιβλίο, ένας δημοσιογράφος που ήθελε στην πραγματικότητα να είχε γίνει σιδεράς για να είναι ευτυχισμένος, προσέγγισε κάποιον του επαγγέλματος αυτού και του πήρε συνέντευξη. Εκείνος του περιέγραφε αργά (σχεδών τελετουργικά) τη δουλειά του και τον τρόπο με τον οποίο κατεργάζεται το μέταλο ώσπου να το φέρει σε κάποια μορφή)
Με όσους όμως με παίρνει κατά καιρούς το κούς-κούς (με ένα ημίγλυκο στο χέρι) και όσο γίνεται από τα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας (που παρέχονται πολλά πια στην εποχή μας) αδράτω την ευκαιρία για κουβεντούλα και ΑΝ βρεθεί και κάποιος να το πάει παρακάτω... εκεί κάνω πάρτυ (could offer my soul...).
Ο λόγος αυτής της εξάρτησης ή τάσης ποσώς με ενδιαφέρει αυτή την στιγμή (ή αυτή την εποχή, ή όποτε...). Με νοιάζει να το έχω...
For starters:
Αν δεν σας πειράζει επιτρέψτε μου να κατασκηνώσω στην τελευταία γραμμή του κειμένου που ακολουθεί, αυτό το απίθανο μικρό κομμάτι ''προσευχής'' ενός από τους ήρωες του βιβλίου "Η μάγισσα του Πορτομπέλο"... (ενός Coelho που τον χάνω σιγά σιγά).
(Σε αυτό το βιβλίο, ένας δημοσιογράφος που ήθελε στην πραγματικότητα να είχε γίνει σιδεράς για να είναι ευτυχισμένος, προσέγγισε κάποιον του επαγγέλματος αυτού και του πήρε συνέντευξη. Εκείνος του περιέγραφε αργά (σχεδών τελετουργικά) τη δουλειά του και τον τρόπο με τον οποίο κατεργάζεται το μέταλο ώσπου να το φέρει σε κάποια μορφή)
.....
Ο σιδεράς έκανε μια μεγάλη παύση, άνaψε τσιγάρο και συνέχισε:
''Μερικές φορές ο χάλυβας που φτάνει στα χέρια μου δεν αντέχει αυτή τη διεργασία. Η ζέστη, οι σφυριές και το κρύο νερό τον γεμίζουν ραγίσματα. Ξέρω ότι ποτέ δε θα μεταμορφωθεί σε καλό υνί ή σε άξονα μηχανής. Τότε βάζω απλώς το κoμμάτι στο σωρό με τα παλιοσίδερα που είδες στην είσοδο του σιδεράδικου".
Άλλη μια παύση και ο σιδεράς κατέληξε:
"Ξέρω οτι ο Θεός με ρίχνει στη φωτιά των δοκιμασιών. Έχω αποδεχτεί τις σφυριές που μου δίνει η ζωή και κάποιες φορές νιώθω κρύος και αναίσθητος, σαν το νερό που κάνει το χάλυβα να υποφέρει. Όμως το μόνο που ζητάω είναι το εξής: 'Θεέ μου, Μητέρα μου, μην παραιτηθείς μέχρις ότου πάρω τη μορφή που περιμένεις από εμένα. Προσπάθησε με τον τρόπο που θεωρείς καλύτερο, για όσο χρόνο θέλεις. Ποτέ όμως μη με βάλεις στο σωρό με τα παλιοσίδερα των ψυχών' ".
.....
Ο σιδεράς έκανε μια μεγάλη παύση, άνaψε τσιγάρο και συνέχισε:
''Μερικές φορές ο χάλυβας που φτάνει στα χέρια μου δεν αντέχει αυτή τη διεργασία. Η ζέστη, οι σφυριές και το κρύο νερό τον γεμίζουν ραγίσματα. Ξέρω ότι ποτέ δε θα μεταμορφωθεί σε καλό υνί ή σε άξονα μηχανής. Τότε βάζω απλώς το κoμμάτι στο σωρό με τα παλιοσίδερα που είδες στην είσοδο του σιδεράδικου".
Άλλη μια παύση και ο σιδεράς κατέληξε:
"Ξέρω οτι ο Θεός με ρίχνει στη φωτιά των δοκιμασιών. Έχω αποδεχτεί τις σφυριές που μου δίνει η ζωή και κάποιες φορές νιώθω κρύος και αναίσθητος, σαν το νερό που κάνει το χάλυβα να υποφέρει. Όμως το μόνο που ζητάω είναι το εξής: 'Θεέ μου, Μητέρα μου, μην παραιτηθείς μέχρις ότου πάρω τη μορφή που περιμένεις από εμένα. Προσπάθησε με τον τρόπο που θεωρείς καλύτερο, για όσο χρόνο θέλεις. Ποτέ όμως μη με βάλεις στο σωρό με τα παλιοσίδερα των ψυχών' ".
.....
Comment