Tweet
Κείμενο - Επιμέλεια: Σωκράτης
Εναλλακτική πηγή: 3000meres, boreiodytika
Σε παλαιότερο μου ποστ (http://3000meres.blogspot.de/2009/07/6.html) είχα αναφερθεί σε 6 μηχανές αναζήτησης θέσεων εργασίας για την Ολλανδία. Επανέρχομαι στο θέμα, αυτήν τη φορά για τη Γερμανία.
Έχω ήδη αναρτήσει δύο κείμενά μου για την αγορά εργασίας στη Γερμανία. Για λόγους πληρότητας τα αναφέρω ξανά εδώ για να τα διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται. Οτιδήποτε γράφτηκε τότε ισχύει και σήμερα.
Ως προς τα προσόντα και την προετοιμασία, ισχύουν αυτά που είχα γράψει και για την Ολλανδία. Τα παρουσιάζω εδώ ξανά αναδιατυπωμένα και αναθεωρημένα για την περίπτωση της Γερμανίας:
Αναγνώριση πτυχίων στη Γερμανία
Ένα σημαντικό νέο είναι ότι ο χρόνος αναγνώρισης των πτυχίων στη Γερμανία έχει μειωθεί σε περίπου δύο μήνες. Πρόκειται για έναν καινούριο ομοσπονδιακό νόμο του οποίου η ισχύς τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Απριλίου 2012. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι για τους Γερμανούς όλα τα πτυχία της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης αναγνωρίζονται, έχουν αξία και μελλοντική προοπτική.
Η επίσημη ιστοσελίδα του γερμανικού κράτους για τη διαδικασία είναι η παρακάτω εξής:
http://www.anerkennung-in-deutschland.de
Η παραπάνω ιστοσελίδα είναι σχετικά καινούρια δεν έχει αγγλική έκδοση ακόμη. Παρ' όλα αυτά υπάρχει η δυνατότητα για κάθε ενδιαφερόμενο να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με το υπουργείο στο παρακάτω τηλέφωνο 0049-3018-15-1111 (αγγλική γλώσσα).
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα επίσημη σελίδα είναι η εξής:
http://netzwerk-iq.de/anerkennung_abschluesse.html
Γλώσσα και μετανάστευση.
Για να αναζητήσει κάποιος εργασία στη Γερμανία απαιτείται η γνώση της γερμανικής γλώσσας και ενίοτε και της αγγλικής. Στον τομέα της πληροφορικής μπορεί αρχικά να αρκεί και η αγγλική μέχρι κάποιος να μάθει τα γερμανικά.
Το καλό νέο είναι ότι η επιτακτική ανάγκη για εξειδικευμένους και έμπειρους επαγγελματίες παρακάμπτει ορισμένες φορές αυτό το εμπόδιο. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολλές κενές θέσεις εργασίας παντού στον ιδιωτικό τομέα και απ' ότι φαίνεται αυτό το κενό δεν προβλέπεται να καλυφτεί τα επόμενα χρόνια, εκτός και αν υπάρξει μεγάλη ύφεση παντού στην Ευρώπη. Έτσι, οι εργοδότες μπορεί να προσλάβουν κάποιον που μιλάει μόνο αγγλικά και λίγα γερμανικά με την προϋπόθεση ότι αυτός γνωρίζει το αντικείμενο και τη φύση της εργασίας και είναι διατεθειμένος να μάθει τη γλώσσα στην πορεία.
Ένα άλλο καλό νέο είναι ότι για τους Ευρωπαίους πολίτες υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθήσουν ευέλικτα μαθήματα της γερμανικής γλώσσας πληρωμένα από το γερμανικό κράτος. Οι αιτήσεις γίνονται στον δήμο ή στο αντίστοιχο υπουργείο.
Η επίσημη ιστοσελίδα του γερμανικού κράτους για τους ενδιαφερόμενους μετανάστες είναι η εξής: http://www.bamf.de/EN/Migration/migration-node.html. Αυτή η σελίδα είναι πολύ χρήσιμη και περιεκτική για όλους τους φίλους που σκέφτονται να μεταναστεύσουν ή είναι ήδη μετανάστες στη Γερμανία.
Η αντιμετώπιση προς τους Έλληνες από τους εργοδότες.
Η πολιτική δεν έχει θέση στην εργασία. Η αντίληψη ότι υπάρχει προκατάληψη από τους Γερμανούς εργοδότες απέναντι στους Έλληνες είναι εσφαλμένη. Αντιθέτως, σύμφωνα με αρκετές κρατικές εκθέσεις, αλλά και με βάση την αντίληψη που κυριαρχεί στην αγορά εδώ και πολλές δεκαετίες, το κύρος του Έλληνα εργαζόμενου είναι πολύ ψηλά σε σχέση με άλλες ομάδες μεταναστών. Απ' όλες τις εθνικότητες μεταναστών οι Έλληνες παρουσιάζονται οι περισσότερο μορφωμένοι, ενώ χαρακτηρίζονται ως τίμιοι, εργατικοί και αξιόπιστοι στη δουλειά τους.
Η αντιμετώπιση προς τους Έλληνες από το κράτος. Επίδομα επιβίωσης.
Αν κάποιος Έλληνας εργάζεται στη Γερμανία, τότε έχει τα ίδια δικαιώματα, προνόμια και υποχρεώσεις με κάθε Γερμανό πολίτη. Πρακτικά αυτό ισχύει και τηρείται σε υψηλό βαθμό. Το ίδιο ισχύει και όταν κάποιος Έλληνας ζει στη Γερμανία καιρό και αναζητεί εργασία.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα μελανό σημείο και αυτό έχει να κάνει με τους πολιτικούς που διοικούν αυτήν τη στιγμή στη χώρα, δηλαδή την κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ, η οποία δεν είναι καθόλου αγαπητή για τον γερμανικό λαό (σημείωση: Αυτή η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις που καταργούν πολλά εργασιακά δικαιώματα, δημιουργούν εργασιακές ανισότητες και ευτελίζουν τη φύση της εργασίας. Τα γραφεία υπενοικίασης εργαζομένων μεσουρανούν στους τομείς του ανειδίκευτου εργασιακού προσωπικού και οι μισθοί τους είναι γύρω στα 800 ευρώ τον μήνα, ενώ οι ελαστικές μορφές εργασίας έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο).
Ποιο είναι το μελανό σημείο: Πρόκειται για έναν πρόσφατο νόμο που καταργεί μονομερώς τη διακρατική συνθήκη του 1953 που ονομάζεται European Convention on Social and Medical Assistance, CETS No.: 014 (πληροφορίες εδώ: http://conventions.coe.int/Treaty/Co...NG&CM=1&NT=014) που έχει συμφωνηθεί μεταξύ πολλών ευρωπαϊκών κρατών μέσα στα οποία είναι και η Ελλάδα με τη Γερμανία. Σύμφωνα με τη συνθήκη, όταν ένας υπήκοος ενός κράτους κατοικεί μόνιμα σε κάποιο από τα κράτη που συμμετέχουν στη συμφωνία, τότε έχει τα ίδια δικαιώματα με τους υπηκόους αυτού του κράτους όσον αφορά την κοινωνική και την ιατρική κάλυψη. Σύμφωνα με τις νομικές διατυπώσεις, κάποιος κατοικεί μη προσωρινά αλλά μόνιμα στη Γερμανία όταν έχουν παρέλθει 3 μήνες από τη δήλωσή του στον δήμο και το κράτος. Τότε, όμως, έχει κάτω από συγκεκριμένες και πολύ αυστηρές προϋποθέσεις δικαίωμα σε ένα επίδομα επιβίωσης, το γνωστό στους Γερμανούς Hartz IV, το οποίο είναι περίπου 360 ευρώ και επιπλέον καλύπτει το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος. Παρ' όλο που αυτή η συνθήκη είναι υποχρεωτική και υπεράνω των κρατικών νόμων, σχεδόν όλα τα κράτη δεν την τηρούν πλήρως, ειδικά όταν πρόκειται για τέτοιου είδους επιδόματα. Στην ουσία προτιμούν να αρνηθούν παρανόμως το δικαίωμα του αλλοδαπού πολίτη με το σκεφτικό ότι η προσφυγή του τελευταίου στα δικαστήρια είναι χρονοβόρα (πάνω από ένα έτος) και εν τω μεταξύ αυτός θα έχει αναγκαστεί λόγω οικονομικών δυσκολιών να εγκαταλείψει τη χώρα και κατ' επέκταση το ενδιαφέρον του για την υπόθεση. Για παράδειγμα, οι Ολλανδοί παρανόμως δεν έχουν τηρήσει μέχρι σήμερα αυτό το τμήμα της συνθήκης που αφορά το επίδομα επιβίωσης. Και ενώ το ίδιο έκαναν και οι Γερμανοί μέχρι τον Οκτώβριο του 2010, ήρθε ένας αποφασισμένος Γάλλος υπήκοος και η απόφαση του Ομοσπονδιακού Κοινωνικού Δικαστηρίου (Bundessozialgericht) της Γερμανίας να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Η Γαλλία ανήκει και αυτή στις χώρες που έχουν υπογράψει τη συνθήκη. Έτσι, όταν ο Γάλλος βρέθηκε μετά από κάποιον καιρό διαμονής του στη Γερμανία να έχει ξεμείνει από εργασία, κατέθεσε αίτηση στο γερμανικό κράτος για το εν λόγο επίδομα. Επειδή είχε εργαστεί κάποιο χρονικό διάστημα, οι Γερμανοί δεν του αρνήθηκαν πλήρως, αλλά έθεσαν ένα χρονικό όριο καταβολής κάποιους μήνες, τη στιγμή που για τους Γερμανούς υπηκόους δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο όριο. Εκείνο που δεν υπολόγισαν είναι ότι ο Γάλλος είχε την αποφασιστικότητα να διεκδικήσει τα δικαιώματά του απέναντι σε ένα πανίσχυρο κράτος που του τα αρνούνταν παρανόμως και καταχρηστικά. Μετά από μια χρονοβόρα διαδικασία που κράτησε πολλούς μήνες η υπόθεση έφτασε στο Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο (Bundessozialgericht), το οποίο είναι εξαιρετικά δίκαιο για τους πολίτες (οι αποφάσεις του πολλές φορές έρχονται σε σύγκρουση με τις κυβερνητικές). Το τελευταίο, αφού εξέτασε την υπόθεση δικαίωσε τον Γάλλο υπήκοο και ανάγκασε το κράτος να σεβαστεί τις διακρατική συνθήκη. Η απόφαση (στα γερμανικά) βρίσκεται εδώ: BUNDESSOZIALGERICHT Urteil vom 19.10.2010, B 14 AS 23/10 R. Κατά συνέπεια, μετά τον Οκτώβρη του 2010 αν κάποιος από την Ελλάδα ερχόταν στη Γερμανία να μείνει, μετά από 3 μήνες είχε το δικαίωμα να ζητήσει να ενταχθεί στο κοινωνικό βοήθημα και στο πρόγραμμά του. Να σημειωθεί εδώ ότι αυτό το επίδομα δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Για να το παίρνει κάποιος θα πρέπει συνεχώς και ακατάπαυστα να αναζητεί εργασία και μάλιστα κάθε εβδομάδα να δίνει αναφορά για τις ενέργειές και τις προσπάθειές του προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, θα πρέπει να αποδεχθεί οποιαδήποτε θέση εργασίας του προσφερθεί είτε αυτή του αρέσει είτε όχι. Επιπλέον, υπογράφει μια συμφωνία με το κράτος με αρκετούς όρους που περιορίζουν τον τρόπο ζωής και τις επιλογές του. Για παράδειγμα, αν κάποιος δέχεται αυτήν τη βοήθεια, τότε δεν έχει δικαίωμα να πάει διακοπές, πάνω από 15 μέρες τον χρόνο. Ένας από τους "περίεργους" όρους είναι ότι ο αποδέκτης του επιδόματος δεν έχει δικαίωμα να παίξει ούτε μια τυχερή στήλη λότο. Παρόμοια ισχύουν και για την Ολλανδία.
Αυτές οι αυστηρές προϋποθέσεις είναι ανασταλτικός παράγοντας για την αίτηση αυτού του επιδόματος και αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και μετά την απόφαση του δικαστηρίου δεν υπήρξε αξιοσημείωτη αύξηση του ρυθμού κατάθεσης αιτήσεων για αυτό το επίδομα. Παρ' όλα αυτά, το γερμανικό υπουργείο εργασίας με την καθόλου δημοφιλή υπουργό του Ursual von der Leyens προχώρησε στην κατάθεση νόμου για να προσβληθεί (ή παγώσει) μονομερώς η διακρατική συνθήκη και η απόφαση του δικαστηρίου, με το σκεφτικό ότι η Γερμανία θα μπορούσε σύντομα λόγω αυτού του επιδόματος να κατακλυστεί από κύματα μεταναστών από τις χώρες του Νότου που σφυροκοπούνται από την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση. Το νομοσχέδιο τελικά ψηφίστηκε και η απόφασή του (στα γερμανικά) βρίσκεται εδώ: . Είναι παράνομο, αλλά το γερμανικό κράτος σκέφτεται και πάλι με την κουτοπόνηρη λογική να κερδίσει χρόνο και να κατορθώσει να εφεύρει περαιτέρω νομικές αλχημείες μέχρι η υπόθεση να ξαναβρεθεί στο Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο (Bundessozialgericht). Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει μια πολύ καλή νομική ανάλυση (στα γερμανικά) για το πόσο παράνομη είναι αυτή η απόφαση και πόσο εύκολα μπορεί αυτή να προσβληθεί: (von Georg Classen, Stand: 18. Mai 2012). Εκείνο που κάνει αυτήν την απόφαση περισσότερο ανίσχυρη είναι ότι η διακρατική συνθήκη του 1953 έχει πλέον αναθεωρηθεί και αναβαθμιστεί στον ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΕK) αριθ..883/2004 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας που τέθηκε σε εφαρμογή από τον Μάη του 2010. Αυτός ο ευρωπαϊκός κανονισμός είναι "ευαγγέλιο" για θέματα κοινωνικής ασφάλισης μεταξύ των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα τολμούσα να πω ότι χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, και η μονομερής παραβίαση έστω και ενός τμήματός του από μια χώρα θα είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο στη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέλλει να δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον.
Η αγορά εργασίας για τους ανειδίκευτους εργαζόμενους.
Δυστυχώς, οι εποχές όπου κάποιος Έλληνας μπορούσε να μεταναστεύσει στη Γερμανία και να μπορέσει εκεί να εργαστεί ως ανειδίκευτος εργάτης και χωρίς να γνωρίζει τη γερμανική γλώσσα έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Υπάρχουν κάποιες θέσεις εργασίας σε ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως εστιατόρια, αλλά αυτές είναι περιορισμένες και τις περισσότερες φορές περιορισμένου χρόνου.
Για να εργαστεί κάποιος σε ανειδίκευτες εργασίες (εργοστάσιο ή άλλες υπηρεσίες), είναι μεγάλη ανάγκη να γνωρίζει γερμανικά σε εκείνο το επίπεδο που θα τον καθιστά ικανό να συνεννοηθεί με το αφεντικό και τους συναδέρφους του (επίπεδο Α1 ή Α2). Αν κάποιος έχει τη θέληση, τότε μπορεί να επιτύχει τη μάθηση σε μικρό χρονικό διάστημα (π.χ. μελετώντας μερικές ώρες την ημέρα αυτό επιτυγχάνεται για έναν μέσο μαθητή σε δύο με τρεις μήνες). Θέσεις εργασίας υπάρχουν, αλλά λόγω των γραφείων υπενοικίασης εργαζομένων (Zeitarbeit ή Leiharbeit) που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι μισθοί είναι σχετικά μικροί και οριακοί για ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής στη Γερμανία. Ωστόσο, με ένα χαμηλό ενοίκιο, κάποιος μπορεί να βγάζει τα βασικά του έξοδα και να ζει σχετικά αξιοπρεπώς.
Η ενοικίαση ενός διαμερίσματος και η σχέση της με την εργασία.
Υπάρχει μεγάλη διασύνδεση της ενοικίασης ενός διαμερίσματος και της εργασιακής κατάστασης του ενδιαφερόμενου. Για να νοικιάσει κάποιος ένα διαμέρισμα στη Γερμανία θα πρέπει αυτός να αποδείξει ότι έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει το ενοίκιο κάθε μήνα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου αυτό δεν είναι απαραίτητο. Στη Γερμανία, όμως, θα πρέπει κάποιος μαζί με την αίτηση ενοικίασης να καταβάλει και ένα αντίγραφο από τη μισθοδοσία του τους τελευταίους τρεις μήνες, έτσι ώστε ο σπιτονοικοκύρης να πειστεί για τη προαναφερόμενη οικονομική δυνατότητα του ενοικιαστή. Χωρίς εισόδημα, λοιπόν, είναι εξαιρετικά δύσκολο κάποιος να νοικιάσει ένα διαμέρισμα, εκτός και αν έχει έναν "καλό" τραπεζικό λογαριασμό.
(το κείμενο συνεχίζεται στο δεύτερο μέρος...)
Εναλλακτική πηγή: 3000meres, boreiodytika
Σε παλαιότερο μου ποστ (http://3000meres.blogspot.de/2009/07/6.html) είχα αναφερθεί σε 6 μηχανές αναζήτησης θέσεων εργασίας για την Ολλανδία. Επανέρχομαι στο θέμα, αυτήν τη φορά για τη Γερμανία.
Έχω ήδη αναρτήσει δύο κείμενά μου για την αγορά εργασίας στη Γερμανία. Για λόγους πληρότητας τα αναφέρω ξανά εδώ για να τα διαβάσει όποιος ενδιαφέρεται. Οτιδήποτε γράφτηκε τότε ισχύει και σήμερα.
Ως προς τα προσόντα και την προετοιμασία, ισχύουν αυτά που είχα γράψει και για την Ολλανδία. Τα παρουσιάζω εδώ ξανά αναδιατυπωμένα και αναθεωρημένα για την περίπτωση της Γερμανίας:
Ως προς τα προσόντα, πέραν του πτυχίου απαιτείται μια καλή προϋπηρεσία πάνω στο αντικείμενο και να είναι και πρόσφατη. Επίσης, θα πρέπει να έχεις τα προσόντα που αναγράφονται στην αγγελία και να μη σου λείπει κάποιο, αλλιώς δεν μπαίνουν στον κόπο να κοιτάξουν την αίτησή σου.
Ως προς την καλή προετοιμασία, θέλει πολύ καλή συλλογή στοιχείων, πολύ καλή έρευνα της αγοράς, κοινωνική δικτύωση με όσον το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους που ήδη ζουν και εργάζονται στην Γερμανία, εκμάθηση Γερμανικών σε ένα επίπεδο τύπου lower, τις περισσότερες φορές εγκατάσταση στη χώρα ως πολίτης με όλα τα χαρτιά (δηλωμένη διεύθυνση, ασφάλιση, τραπεζικός λογαριασμός κλπ.), συνεχή αποστολή αιτήσεων, επίσκεψη του γερμανικού ΟΑΕΔ και συνεχή προσπάθεια.
Ως προς την καλή προετοιμασία, θέλει πολύ καλή συλλογή στοιχείων, πολύ καλή έρευνα της αγοράς, κοινωνική δικτύωση με όσον το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους που ήδη ζουν και εργάζονται στην Γερμανία, εκμάθηση Γερμανικών σε ένα επίπεδο τύπου lower, τις περισσότερες φορές εγκατάσταση στη χώρα ως πολίτης με όλα τα χαρτιά (δηλωμένη διεύθυνση, ασφάλιση, τραπεζικός λογαριασμός κλπ.), συνεχή αποστολή αιτήσεων, επίσκεψη του γερμανικού ΟΑΕΔ και συνεχή προσπάθεια.
Αναγνώριση πτυχίων στη Γερμανία
Ένα σημαντικό νέο είναι ότι ο χρόνος αναγνώρισης των πτυχίων στη Γερμανία έχει μειωθεί σε περίπου δύο μήνες. Πρόκειται για έναν καινούριο ομοσπονδιακό νόμο του οποίου η ισχύς τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Απριλίου 2012. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι για τους Γερμανούς όλα τα πτυχία της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης αναγνωρίζονται, έχουν αξία και μελλοντική προοπτική.
Η επίσημη ιστοσελίδα του γερμανικού κράτους για τη διαδικασία είναι η παρακάτω εξής:
http://www.anerkennung-in-deutschland.de
Η παραπάνω ιστοσελίδα είναι σχετικά καινούρια δεν έχει αγγλική έκδοση ακόμη. Παρ' όλα αυτά υπάρχει η δυνατότητα για κάθε ενδιαφερόμενο να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με το υπουργείο στο παρακάτω τηλέφωνο 0049-3018-15-1111 (αγγλική γλώσσα).
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα επίσημη σελίδα είναι η εξής:
http://netzwerk-iq.de/anerkennung_abschluesse.html
Γλώσσα και μετανάστευση.
Για να αναζητήσει κάποιος εργασία στη Γερμανία απαιτείται η γνώση της γερμανικής γλώσσας και ενίοτε και της αγγλικής. Στον τομέα της πληροφορικής μπορεί αρχικά να αρκεί και η αγγλική μέχρι κάποιος να μάθει τα γερμανικά.Το καλό νέο είναι ότι η επιτακτική ανάγκη για εξειδικευμένους και έμπειρους επαγγελματίες παρακάμπτει ορισμένες φορές αυτό το εμπόδιο. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολλές κενές θέσεις εργασίας παντού στον ιδιωτικό τομέα και απ' ότι φαίνεται αυτό το κενό δεν προβλέπεται να καλυφτεί τα επόμενα χρόνια, εκτός και αν υπάρξει μεγάλη ύφεση παντού στην Ευρώπη. Έτσι, οι εργοδότες μπορεί να προσλάβουν κάποιον που μιλάει μόνο αγγλικά και λίγα γερμανικά με την προϋπόθεση ότι αυτός γνωρίζει το αντικείμενο και τη φύση της εργασίας και είναι διατεθειμένος να μάθει τη γλώσσα στην πορεία.
Ένα άλλο καλό νέο είναι ότι για τους Ευρωπαίους πολίτες υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθήσουν ευέλικτα μαθήματα της γερμανικής γλώσσας πληρωμένα από το γερμανικό κράτος. Οι αιτήσεις γίνονται στον δήμο ή στο αντίστοιχο υπουργείο.
Η επίσημη ιστοσελίδα του γερμανικού κράτους για τους ενδιαφερόμενους μετανάστες είναι η εξής: http://www.bamf.de/EN/Migration/migration-node.html. Αυτή η σελίδα είναι πολύ χρήσιμη και περιεκτική για όλους τους φίλους που σκέφτονται να μεταναστεύσουν ή είναι ήδη μετανάστες στη Γερμανία.
Η αντιμετώπιση προς τους Έλληνες από τους εργοδότες.
Η πολιτική δεν έχει θέση στην εργασία. Η αντίληψη ότι υπάρχει προκατάληψη από τους Γερμανούς εργοδότες απέναντι στους Έλληνες είναι εσφαλμένη. Αντιθέτως, σύμφωνα με αρκετές κρατικές εκθέσεις, αλλά και με βάση την αντίληψη που κυριαρχεί στην αγορά εδώ και πολλές δεκαετίες, το κύρος του Έλληνα εργαζόμενου είναι πολύ ψηλά σε σχέση με άλλες ομάδες μεταναστών. Απ' όλες τις εθνικότητες μεταναστών οι Έλληνες παρουσιάζονται οι περισσότερο μορφωμένοι, ενώ χαρακτηρίζονται ως τίμιοι, εργατικοί και αξιόπιστοι στη δουλειά τους.
Η αντιμετώπιση προς τους Έλληνες από το κράτος. Επίδομα επιβίωσης.
Αν κάποιος Έλληνας εργάζεται στη Γερμανία, τότε έχει τα ίδια δικαιώματα, προνόμια και υποχρεώσεις με κάθε Γερμανό πολίτη. Πρακτικά αυτό ισχύει και τηρείται σε υψηλό βαθμό. Το ίδιο ισχύει και όταν κάποιος Έλληνας ζει στη Γερμανία καιρό και αναζητεί εργασία.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα μελανό σημείο και αυτό έχει να κάνει με τους πολιτικούς που διοικούν αυτήν τη στιγμή στη χώρα, δηλαδή την κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ, η οποία δεν είναι καθόλου αγαπητή για τον γερμανικό λαό (σημείωση: Αυτή η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις που καταργούν πολλά εργασιακά δικαιώματα, δημιουργούν εργασιακές ανισότητες και ευτελίζουν τη φύση της εργασίας. Τα γραφεία υπενοικίασης εργαζομένων μεσουρανούν στους τομείς του ανειδίκευτου εργασιακού προσωπικού και οι μισθοί τους είναι γύρω στα 800 ευρώ τον μήνα, ενώ οι ελαστικές μορφές εργασίας έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο).
Ποιο είναι το μελανό σημείο: Πρόκειται για έναν πρόσφατο νόμο που καταργεί μονομερώς τη διακρατική συνθήκη του 1953 που ονομάζεται European Convention on Social and Medical Assistance, CETS No.: 014 (πληροφορίες εδώ: http://conventions.coe.int/Treaty/Co...NG&CM=1&NT=014) που έχει συμφωνηθεί μεταξύ πολλών ευρωπαϊκών κρατών μέσα στα οποία είναι και η Ελλάδα με τη Γερμανία. Σύμφωνα με τη συνθήκη, όταν ένας υπήκοος ενός κράτους κατοικεί μόνιμα σε κάποιο από τα κράτη που συμμετέχουν στη συμφωνία, τότε έχει τα ίδια δικαιώματα με τους υπηκόους αυτού του κράτους όσον αφορά την κοινωνική και την ιατρική κάλυψη. Σύμφωνα με τις νομικές διατυπώσεις, κάποιος κατοικεί μη προσωρινά αλλά μόνιμα στη Γερμανία όταν έχουν παρέλθει 3 μήνες από τη δήλωσή του στον δήμο και το κράτος. Τότε, όμως, έχει κάτω από συγκεκριμένες και πολύ αυστηρές προϋποθέσεις δικαίωμα σε ένα επίδομα επιβίωσης, το γνωστό στους Γερμανούς Hartz IV, το οποίο είναι περίπου 360 ευρώ και επιπλέον καλύπτει το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος. Παρ' όλο που αυτή η συνθήκη είναι υποχρεωτική και υπεράνω των κρατικών νόμων, σχεδόν όλα τα κράτη δεν την τηρούν πλήρως, ειδικά όταν πρόκειται για τέτοιου είδους επιδόματα. Στην ουσία προτιμούν να αρνηθούν παρανόμως το δικαίωμα του αλλοδαπού πολίτη με το σκεφτικό ότι η προσφυγή του τελευταίου στα δικαστήρια είναι χρονοβόρα (πάνω από ένα έτος) και εν τω μεταξύ αυτός θα έχει αναγκαστεί λόγω οικονομικών δυσκολιών να εγκαταλείψει τη χώρα και κατ' επέκταση το ενδιαφέρον του για την υπόθεση. Για παράδειγμα, οι Ολλανδοί παρανόμως δεν έχουν τηρήσει μέχρι σήμερα αυτό το τμήμα της συνθήκης που αφορά το επίδομα επιβίωσης. Και ενώ το ίδιο έκαναν και οι Γερμανοί μέχρι τον Οκτώβριο του 2010, ήρθε ένας αποφασισμένος Γάλλος υπήκοος και η απόφαση του Ομοσπονδιακού Κοινωνικού Δικαστηρίου (Bundessozialgericht) της Γερμανίας να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Η Γαλλία ανήκει και αυτή στις χώρες που έχουν υπογράψει τη συνθήκη. Έτσι, όταν ο Γάλλος βρέθηκε μετά από κάποιον καιρό διαμονής του στη Γερμανία να έχει ξεμείνει από εργασία, κατέθεσε αίτηση στο γερμανικό κράτος για το εν λόγο επίδομα. Επειδή είχε εργαστεί κάποιο χρονικό διάστημα, οι Γερμανοί δεν του αρνήθηκαν πλήρως, αλλά έθεσαν ένα χρονικό όριο καταβολής κάποιους μήνες, τη στιγμή που για τους Γερμανούς υπηκόους δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο όριο. Εκείνο που δεν υπολόγισαν είναι ότι ο Γάλλος είχε την αποφασιστικότητα να διεκδικήσει τα δικαιώματά του απέναντι σε ένα πανίσχυρο κράτος που του τα αρνούνταν παρανόμως και καταχρηστικά. Μετά από μια χρονοβόρα διαδικασία που κράτησε πολλούς μήνες η υπόθεση έφτασε στο Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο (Bundessozialgericht), το οποίο είναι εξαιρετικά δίκαιο για τους πολίτες (οι αποφάσεις του πολλές φορές έρχονται σε σύγκρουση με τις κυβερνητικές). Το τελευταίο, αφού εξέτασε την υπόθεση δικαίωσε τον Γάλλο υπήκοο και ανάγκασε το κράτος να σεβαστεί τις διακρατική συνθήκη. Η απόφαση (στα γερμανικά) βρίσκεται εδώ: BUNDESSOZIALGERICHT Urteil vom 19.10.2010, B 14 AS 23/10 R. Κατά συνέπεια, μετά τον Οκτώβρη του 2010 αν κάποιος από την Ελλάδα ερχόταν στη Γερμανία να μείνει, μετά από 3 μήνες είχε το δικαίωμα να ζητήσει να ενταχθεί στο κοινωνικό βοήθημα και στο πρόγραμμά του. Να σημειωθεί εδώ ότι αυτό το επίδομα δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Για να το παίρνει κάποιος θα πρέπει συνεχώς και ακατάπαυστα να αναζητεί εργασία και μάλιστα κάθε εβδομάδα να δίνει αναφορά για τις ενέργειές και τις προσπάθειές του προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, θα πρέπει να αποδεχθεί οποιαδήποτε θέση εργασίας του προσφερθεί είτε αυτή του αρέσει είτε όχι. Επιπλέον, υπογράφει μια συμφωνία με το κράτος με αρκετούς όρους που περιορίζουν τον τρόπο ζωής και τις επιλογές του. Για παράδειγμα, αν κάποιος δέχεται αυτήν τη βοήθεια, τότε δεν έχει δικαίωμα να πάει διακοπές, πάνω από 15 μέρες τον χρόνο. Ένας από τους "περίεργους" όρους είναι ότι ο αποδέκτης του επιδόματος δεν έχει δικαίωμα να παίξει ούτε μια τυχερή στήλη λότο. Παρόμοια ισχύουν και για την Ολλανδία.
Αυτές οι αυστηρές προϋποθέσεις είναι ανασταλτικός παράγοντας για την αίτηση αυτού του επιδόματος και αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και μετά την απόφαση του δικαστηρίου δεν υπήρξε αξιοσημείωτη αύξηση του ρυθμού κατάθεσης αιτήσεων για αυτό το επίδομα. Παρ' όλα αυτά, το γερμανικό υπουργείο εργασίας με την καθόλου δημοφιλή υπουργό του Ursual von der Leyens προχώρησε στην κατάθεση νόμου για να προσβληθεί (ή παγώσει) μονομερώς η διακρατική συνθήκη και η απόφαση του δικαστηρίου, με το σκεφτικό ότι η Γερμανία θα μπορούσε σύντομα λόγω αυτού του επιδόματος να κατακλυστεί από κύματα μεταναστών από τις χώρες του Νότου που σφυροκοπούνται από την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση. Το νομοσχέδιο τελικά ψηφίστηκε και η απόφασή του (στα γερμανικά) βρίσκεται εδώ: . Είναι παράνομο, αλλά το γερμανικό κράτος σκέφτεται και πάλι με την κουτοπόνηρη λογική να κερδίσει χρόνο και να κατορθώσει να εφεύρει περαιτέρω νομικές αλχημείες μέχρι η υπόθεση να ξαναβρεθεί στο Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο (Bundessozialgericht). Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει μια πολύ καλή νομική ανάλυση (στα γερμανικά) για το πόσο παράνομη είναι αυτή η απόφαση και πόσο εύκολα μπορεί αυτή να προσβληθεί: (von Georg Classen, Stand: 18. Mai 2012). Εκείνο που κάνει αυτήν την απόφαση περισσότερο ανίσχυρη είναι ότι η διακρατική συνθήκη του 1953 έχει πλέον αναθεωρηθεί και αναβαθμιστεί στον ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΕK) αριθ..883/2004 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας που τέθηκε σε εφαρμογή από τον Μάη του 2010. Αυτός ο ευρωπαϊκός κανονισμός είναι "ευαγγέλιο" για θέματα κοινωνικής ασφάλισης μεταξύ των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα τολμούσα να πω ότι χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, και η μονομερής παραβίαση έστω και ενός τμήματός του από μια χώρα θα είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο στη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέλλει να δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον.
Η αγορά εργασίας για τους ανειδίκευτους εργαζόμενους.
Δυστυχώς, οι εποχές όπου κάποιος Έλληνας μπορούσε να μεταναστεύσει στη Γερμανία και να μπορέσει εκεί να εργαστεί ως ανειδίκευτος εργάτης και χωρίς να γνωρίζει τη γερμανική γλώσσα έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Υπάρχουν κάποιες θέσεις εργασίας σε ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως εστιατόρια, αλλά αυτές είναι περιορισμένες και τις περισσότερες φορές περιορισμένου χρόνου.
Για να εργαστεί κάποιος σε ανειδίκευτες εργασίες (εργοστάσιο ή άλλες υπηρεσίες), είναι μεγάλη ανάγκη να γνωρίζει γερμανικά σε εκείνο το επίπεδο που θα τον καθιστά ικανό να συνεννοηθεί με το αφεντικό και τους συναδέρφους του (επίπεδο Α1 ή Α2). Αν κάποιος έχει τη θέληση, τότε μπορεί να επιτύχει τη μάθηση σε μικρό χρονικό διάστημα (π.χ. μελετώντας μερικές ώρες την ημέρα αυτό επιτυγχάνεται για έναν μέσο μαθητή σε δύο με τρεις μήνες). Θέσεις εργασίας υπάρχουν, αλλά λόγω των γραφείων υπενοικίασης εργαζομένων (Zeitarbeit ή Leiharbeit) που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι μισθοί είναι σχετικά μικροί και οριακοί για ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής στη Γερμανία. Ωστόσο, με ένα χαμηλό ενοίκιο, κάποιος μπορεί να βγάζει τα βασικά του έξοδα και να ζει σχετικά αξιοπρεπώς.
Η ενοικίαση ενός διαμερίσματος και η σχέση της με την εργασία.
Υπάρχει μεγάλη διασύνδεση της ενοικίασης ενός διαμερίσματος και της εργασιακής κατάστασης του ενδιαφερόμενου. Για να νοικιάσει κάποιος ένα διαμέρισμα στη Γερμανία θα πρέπει αυτός να αποδείξει ότι έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει το ενοίκιο κάθε μήνα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου αυτό δεν είναι απαραίτητο. Στη Γερμανία, όμως, θα πρέπει κάποιος μαζί με την αίτηση ενοικίασης να καταβάλει και ένα αντίγραφο από τη μισθοδοσία του τους τελευταίους τρεις μήνες, έτσι ώστε ο σπιτονοικοκύρης να πειστεί για τη προαναφερόμενη οικονομική δυνατότητα του ενοικιαστή. Χωρίς εισόδημα, λοιπόν, είναι εξαιρετικά δύσκολο κάποιος να νοικιάσει ένα διαμέρισμα, εκτός και αν έχει έναν "καλό" τραπεζικό λογαριασμό.
(το κείμενο συνεχίζεται στο δεύτερο μέρος...)
