Announcement

Collapse

Σχετικά με τις συναντήσεις των μελλών του φόρου

See more
See less

Η Κατερίνα Ζ. από Ολλανδία στο mofeu.eu

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Η Κατερίνα Ζ. από Ολλανδία στο mofeu.eu


    1. Από ποια περιοχή της Ελλάδας είναι η καταγωγή σου;

    Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ωστόσο η μητέρα μου έχει καταγωγή από
    την Λαμία. Αν και ήμουνα παιδί της πόλης, τα βιώματά μου με έφερναν πάντα πιο
    κοντά στο χωριό. Λάτρευα τους παππούδες μου, που έμεναν στην Αθήνα μόνο κάθε
    χειμώνα, άκουγα ατέλειωτες ιστορίες από αυτούς και κάθε καλοκαίρι έμενα για
    καιρό μαζί τους. Έτσι στην πραγματικότητα δεν αισθάνομαι πως ανέπτυξα ποτέ
    αυτή την εξάρτηση από τη ζωή της μεγαλούπολης κι από μικρή ηλικία προσδιόρισα
    την έννοια της παράδοσης και τι ρόλο παίζει στη ζωή μας.

    2. Τι έχεις σπουδάσει;Τι γλώσσες μιλάς;Ποια είναι η ηλικία σου;

    Τελείωσα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο της Θεσ/ νίκης, όπου σπούδασα
    Ιστορία και Αρχαιολογία, Λαογραφία κι Ιστορία της Τέχνης. Οφείλω να ομολογήσω
    ότι τα δύο τελευταία ήταν ο καταλύτης για πολλά πράγματα που έχω κάνει μέχρι
    σήμερα.
    Επίσης μιλάω καλά αγγλικά κι ολλανδικά και λίγο ιταλικά .

    3. Πόσο καιρό είσαι στην Ολλανδία;Ποιος ήταν ο λόγος που μετανάστευσες στην Ολλανδία;

    Στην Ολλανδία ήρθα τον Σεπτέμβριο του 2013. Οι λόγοι ήταν ένας συνδυασμός
    επαγγελματικού αλλά και προσωπικού.
    Σχεδόν από το τέλος των σπουδών μου απασχολήθηκα με τη διδασκαλία ελληνικών
    σε παιδιά μεταναστών. Όπως είναι γνωστό στην ελληνική πραγματικότητα δεν
    υπάρχουν ούτε τάξεις υποδοχής, ούτε τίποτα άλλο. Μόνο μί α δασκάλα ειδικής
    αγωγής που οφείλει να κάνει τα πάντα και γι αυτά τα παιδιά και για τα άλλα που
    αντιμετωπίζουν δυσκολίες μάθησης. Μέσα λοιπόν από μία φίλη μου που
    κυριολεκτικά είχε πελαγώσει σε αυτό το ρόλο, βοήθησα εθελοντικά και μετά ...
    κόλλησα. Βλέπεις το να διδάσκεις σε ξένους δεν είναι μόνο γλώσσα, αλλά επίσης κι
    ανταλλαγή βιωμάτων κι επίσης ανταλλαγές γνώσης σε πολιτιστικό και πολιτισμικό
    επίπεδο. Αυτό ήταν για μένα μαγεία, ένα ταξίδι σε χώρες και πολιτισμούς ...
    Βέβαια μετά δούλεψα σε πολυεθνικές εταιρίες με expat που έπρεπε να μάθουν την
    γλώσσα μας, σε Πρεσβείες με διπλωμάτες. Η μεγαλύτερη τύχη μου όμως ήταν η
    συνεργασία μου με το Διδασκαλείο της Ελληνικής Γλώσσας της Ελληνο-
    Αμερικανικής Ένωσης. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι είναι το πιο παλιό διδασκαλείο
    της Ελληνικής, αλλά επίσης ότι το εργασιακό περιβάλλον εκεί –καθότι καθόλου
    ελληνικού χαρακτήρα- έθετε πολλές προκλήσεις: αναπτύξαμε πολλά πρότζεκτ κι
    επιπλέον όλο το σύστημα φρόντιζε για την επιμόρφωση μας. Οι φίλοι που
    απέκτησα εκεί είναι ακόμα σημαντικές για μένα.
    Με την έλευση της κρίσης βέβαια τα πράγματα άλλαξαν. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν
    στην αρχή τόσο τραγικά όσο σε άλλους κλάδους, αλλά όταν τα πράγματα άρχισαν
    να ζορίζουν, κανένας expat δεν ήθελε να μείνει στην χώρα, ή ...κανένας δεν ήθελε
    πλεον να έρθει. Αυτό έκανε την διαφορά. Μία διαφορά μεγάλη και προς το
    χειρότερο. Είχα δύο παιδιά, ήμουν μόνη μου και οι υποχρεώσεις μου έτρεχαν σε
    αντίθεση με τα έσοδά μου.
    Κι επειδή, όπως είπα, οι λόγοι της μετανάστευσής μου δεν ήταν μόνο
    επαγγελματικοί αλλά και προσωπικοί, εδώ ακριβώς μπαίνει το προσωπικό. Σε μία
    χώρα που καταρρέει, αν έχεις παιδιά 16, 17 χρονών, πρέπει να είσαι ρεαλιστής. Κι
    εγώ έβλεπα πως η νέες γενιές είναι καταδικασμένες. Κι επίσης είχα το πλεονέκτημα
    να ξέρω πώς είναι η διεθνής πραγματικότητα, όχι γιατί ήμουν πιο έξυπνη από τους
    άλλους,αλλά γιατί απλά είχα την ευκαιρία να μην αρκούμαι σε αυτά που
    ανακυκλώνουν τα μίντια. Οι μαθητές μου επί σειρά ετών ήταν ξένοι. Έτσι είχα ένα
    ρεαλιστικότατο feedback, χωρίς πρόσθετες γιρλάντες και στολίδια. Ήξερα πως
    καμιά χώρα δεν είναι Γη τηςΕπαγγελίας, ήξερα όμως και τι πλεονεκτήματα
    υπήρχαν.
    Επίσης επί 5 χρόνια ήμουν σε σχέση με έναν Ολλανδό (κάτοικο Ολλανδίας, όχι
    Ελλάδας). Ήταν πλέον η ώρα των αποφάσεων. Έπρεπε να ξεκαθαρίσω τι θέλω για
    τον εαυτό μου, τα παιδιά μου κι επιπλέον αν ήθελα να διατηρήσω την σχέση μου.
    Κι έτσι ...τον Σεπτέμβριο του ’13 έγινα κάτοικος Ολλανδίας.

    4. Τι δυσκολίες συνάντησες στην νέα σου ζωή στην Ολλανδία;

    Ίσως ακούγεται πολύ εξωπραγματικό, αλλά δεν είχα κανέναν σημαντικό πρόβλημα
    στη νέα μου ζωή. Ήδη είχα έρθει εδώ πολλές φορές, είχα δει την ζωή, είχα ζήσει τη
    νοοτροπία των ανθρώπων. Ναι μεν ... διαφορετική από των Ελλήνων, ρεαλιστές,
    απόλυτοι, αποφασισμένοι εξαρχής ότι αυτό που θέλουν να κανουν θα πετύχει και
    γι αυτό δουλεύουν σκληρά και με απόλυτη συνέπεια. Πολλά πράγματα χρειάστηκε
    να τα συνηθίσω, άλλα ήταν απλά μία ευχάριστη έκπληξη, ή ταίριαζαν στο
    χαρακτήρα μου. Αυτό το πολύ απλό παράδειγμα λ.χ του να πας στη στάση του
    λεωφορείου βρίζοντας που μόλις το έχασες και να σου λέει ο άλλος ... «σε 5 λεπτά
    έρχεται το επόμενο, μην σκας». Κι όντως το λεωφορείο να είναι εκεί πάντα στην
    ώρα που γράφει ο πίνακας δρομολογίων (αυτό κι αν ήταν έκπληξη)!
    Η μοναδική μου δυσκολία ήταν ότι δε μπορούσα να επικοινωνήσω με αμεσότητα.
    Τα αγγλικά με πήγαιναν παντού, αλλα΄όταν μία αναγγελία έβγαινε στα ολλανδικά
    μόνο κι έπρεπε να ρωτήσω, ...αυτό ήταν πολύ άβολο. Κι από την αρχή ήξερα πως το
    Νο1 είναι να μάθω τη γλώσσα.

    5. Η εύρεση σπιτιού και εργασίας είναι δύσκολη για κάποιον νέο
    μετανάστη;Ποια site πιστεύεις ότι είναι αξιόπιστα και μπορούν να
    στείλουν είτε ένα βιογραφικό, είτε να βρουν ένα σπίτι για να μείνουν;


    Ναι, ... θα έλεγα απολύτως και με βεβαιότητα ναι σε όλα. Για να έρθεις εδώ, καλά
    είναι να ξέρεις πού θα μείνεις. Για να βρεις σπίτι χρειάζεσαι ΒSΝ. Για να βρεις
    δουλειά χρειάζεσαι ΒSΝ και τραπεζικό λογαριασμό . Και για να ανοίξεις λογαριασμό
    πρέπει ξανά να έχεις ΒSΝ. Αλλά για να ανοίξεις ΒSΝ πρέπει να φαίνεται ότι έχεις
    τόπο διαμονής. ΄Αρα φαύλος κύκλος, ο οποίος διασφαλίζει βέβαια από τη μία το
    ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει στη χώρα, αλλά για τον οποιοδήποτε έρχεται εδώ
    γίνεται σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Άρα μέχρι να τα μάθεις πώς λειτουργούν
    όλα αυτά, καλά είναι να ξέρεις πού θα μείνεις και επίσης να έχεις καλούς
    καθοδηγητές. Πολλοί ρωτάν αριστερά και δεξιά και παίρνουν κι άκυρες
    πληροφορίες. Είναι λάθος. Καλό είναι να ρωτάς έγκυρες πηγές. Ακόμα και να
    στείλεις μέιλ με τις ερωτήσεις σου σε κάποια υπηρεσία είναι καλύτερο. Όλα εδώ
    γίνονται γρήγορα κι εύκολα μέσω ιντερνετ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην λάβεις
    απάντηση.
    Η εύρεση εργασίας δεν είναι όπως στο παρελθόν. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος.
    Με αγγλικά πας παντού, αλλά αν κάποιος θέλει βάση για μια δουλειά τα αγγλικά
    θα πάρει κάποιον native . Η γλώσσα είναι πολύτιμη, ειδικά αν θες να μπεις στην
    καρδιά της χώρας και την καταλάβεις. Αν δεν το κάνεις θα αισθάνεσαι πάντα εντός,
    αλλά την ίδια στιγμή κι εκτός.
    Τα Γραφεία Εύρεσης Εργασίας βοηθούν πολύ, επίσης κι ο Δήμος, αλλά αν κάποιος
    έρχεται με την σκέψη πως κατευθείαν θα γίνει Διευθυντής θα απογοητευτεί. Για
    τους Ολλανδούς τα χαρτιά λένε λιγότερα από την πράξη. Πρέπει λοιπόν πρώτα να
    πράξεις, να αποδείξεις αν είσαι αυτό που λεν τα χαρτιά και μετά ... όλα μπορούν να
    γίνουν.
    Σπίτι: ..... μεγάλη ιστορία. Τα Γραφεία πάντα βοηθούν, αλλά για να βρεις σπίτι στο
    Αμστερνταμ πρέπει να μπεις σε μία πολύ μεγάλη λίστα και να περιμένεις αρκετά.
    ‘Εξω από το Άμστερνταμ είναι λογική η κατάσταση και η συγκοινωνίες είναι τόσο
    καλές που ποτέ ειλικρινά δεν κατάλαβα τον λόγο που όλοι θέλουν ντε και καλά να μείνουν στο κέντρο.
    Και ποτέ μην εμπιστευτεί κάποιον, «δήθεν δικτυωμένο» που ζητάει λεφτά για να
    εξασφαλίσει μία «δήθεν ευκαιρία κατοικίας». Δεν είναι και συχνό, αλλά επιτήδειοι
    υπάρχουν παντού.

    6. Έχεις δικιά σου εταιρεία στην Ολλανδία ; Σε ποιο μέρος ; Με τι
    ασχολείται ;


    Εγώ μένω στο Άμστερνταμ, γιατί απλά εδώ έμενε ο σύντροφό ς μου. Κι εδώ
    ακριβώς απασχολούμαι. Τον πρώτο ενάμισι χρόνο έμαθα την γλώσσα.
    Την ίδια στιγμή έβλεπα πώς κινείται η αγορά στον κλάδο μου. Οι Ολλανδοί
    αγαπούν την Ελλάδα, κυρίως την Κρήτη, μαθαίνουν χορούς ελληνικούς, μαθαίνουν
    ελληνικά... Υπάρχει πεδίο δράσης. Δεν είναι οργανωμένο βέβαια όπως στην
    Ελλάδα. Όποιος θέλει κάνει μαθήματα, χωρίς syllabus, χωρίς τίποτα. Δεν υπάρχει
    στάνταρντ, όπως υποχρεωτικά υπάρχει στην Ελλάδα.
    Κι εκεί ακριβώς εστίασα. Έκανα τη δική μου δουλειά, προσπαθώντας να διορθώσω
    λίγο όλη αυτή την ασυδοσία, να βάλω έστω και στη δική μου δουλειά την
    υπογραφή μου. Με την πολύτιμη βοήθεια του συντρόφου μου οργανώσαμε ένα
    Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού και το πρώτο στην περιοχή Αμστερνταμ, το οποίο
    επιχειρεί να διορθώσει πολλά από τα κακώς κείμενα και να δημιουργήσει μία νέα
    οπτική για τον προορισμό Ελλάδα.
    Το όραμα της “Lato, het Griekse cultuurcentrum van Amsterdam” είναι να δώσει
    πρώτον, οργανωμένα μαθήματα γλώσσας. Πέρα από αυτό εστιάζει στον ελληνικό
    πολιτισμό. Για μένα ήταν πάντα μεγάλο πρόβλημα ότι η Ελλάδα είναι παντού
    συνώνυμο του «μουσακάς, τζατζίκι, Ζορμπάς» κι άντε και βάλε και λίγη Ακρόπολη.
    Εδώ συγκεκριμένα, η Ελλάδα αρχίζει και τελειώνει σχεδόν στην Κρήτη, ή και μερικά
    άλλα νησιά. Μέσα από μία σειρά λοιπόν πολιτιστικών παρουσιάσεων, μυθολογίας,
    workshops: μαγειρικής κτλ προσπαθούμε να αναδείξουμε όλη την άγνωστη
    Ελλάδα: άγνωστους προορισμούς, τοπικές ομορφιές, τοπικά προϊόντα, ήθη κι έθιμα
    κι ό,τι άλλο είναι για μένα -και όλους τους Έλληνες- η Ελλάδα.
    Παράλληλα επιχειρούμε τη δημιουργία συνεργασίας με όλους τους υπάρχοντες
    πολιτιστικούς φορείς, Ελλάδας κι εξωτερικού, ώστε να αναδείξουμε το πνεύμα
    συνεργατικότητας –σε μια εποχή που όλοι κατηγορούν τους Έλληνες για έλλειψη
    πνεύματος συνεργασίας κι «εαυτουλισμό»-. Ο στόχος είναι η διοργάνωση events
    που θα προβάλλουν ολοκληρωμένα τον ελληνικό πολιτισμό –ως μουσική, χορό,
    έθιμα, τουριστικά αξιοθέατα, βουνό, θάλασσα...- κι όχι ένα μικρό κομμάτι του κάθε
    φορά. Απώτερος στόχος είναι η ανάδειξη άγνωστων πλευρών της Ελλάδας που θα
    οδηγήσουν σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού, ή θα ενισχύσουν ίσως το
    ενδιαφέρον για κάτι πέρα από τα στερεότυπα.

    7. Τον τελευταίο καιρό λόγω της κρίσης στην Ελλάδα, Έλληνες
    αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στην Ολλανδία, τι έχεις να τους
    συμβουλέψεις; Ποια είναι η κατάλληλη προετοιμασία κάτα την γνώμη
    σου;


    Οι συμβουλές που θα έδινα σε κάποιον είναι στην απάντηση 5. Κάντε έρευνα
    αγοράς πριν έρθετε, ελάτε σε επαφή με σοβαρούς επαγγελματίες που μπορούν να
    σας καθοδηγήσουν σωστά. Ο «αδερφός του ξάδερφου, ο κουμπάρος του
    μπατσανάκη κι ο θείος του κουνιάδου» δεν είναι πάντα η πιο έγκυρη πηγή.
    Η Ολλανδία δεν είναι Γη της Επαγγελίας, μπορείς όμως με καλή οργάνωση και
    δουλειά να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Και πάνω από όλα, πριν έρθετε
    εδώ, αφήστε στην Ελλάδα την ελληνική μας νοοτροπία για πολλά πράγματα.

    8. Ένας νέος μετανάστης που δεν γνωρίζει Ολλανδικά, σε τι εργασία
    μπορεί να εργαστεί;


    Ελληνικά εστιατόρια κατεξοχήν, πράγμα που καλό είναι να αποφεύγει κανείς όπως
    ο διάολος το λιβάνι. Κανείς δεν εκμεταλλεύεται χειρότερα έναν Έλληνα απ’ ότι ένας
    άλλος Έλληνας. Από κει και πέρα, κάνεις αίτηση σε πολλά Γραφεία και κυνηγάς την
    καλύτερη ευκαιρία. Πάντα εξαρτάται από τη γενική σου μόρφωση, την εκπαίδευσή
    σου κτλ.


    9. Τι είναι αυτό που σε συναρπάζει περισσότερο στην Ολλανδία ;


    Για μένα από την αρχή μέχρι και τώρα το Νο 1 είναι η οργάνωση και ο ρεαλισμός
    τους στα πάντα. Τίποτα δεν είναι «στο περίπου», όλα είναι «ακριβώς».
    Το δεύτερο είναι, πως οι λέξεις «ευχαριστώ» ή «συγνώμη» δεν έχουν εξαλειφτεί
    από το λεξιλόγιο του κόσμου.
    Επίσης είναι φανατστικό να ζεις μέσα σε έναν φυσικό πάρκο, που όλοι προτιμούν
    το ποδήλατο κι όχι το αυτοκίνητο, να έχεις ως ποδηλάτης τον απόλυτο σεβασμό
    των αυτοκινητιστών και να μην κινδυνεύεις να σε ισοπεδώσουν, ή να σε βρίσουν
    γιατί τους κόβεις τον δρόμο. (Φυσικά οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, αλλά είναι για
    να επιβεβαιώνουν τον κανόνα)

    10. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα κατά την γνώμη σου, στο
    να μένεις Ολλανδία και ποια στην Ελλάδα;


    Θα αναφερθώ μόνο στην Ελλάδα, καθώς το θέμα της Ολλανδίας το έχουμε ήδη
    αναλύσει.
    Η Ελλάδα είναι ανοργάνωτη, είναι η χώρα του «ωχ, αδερφέ», του «έλα μωρέ. Κι
    αύριο μέρα είναι», πάντα πρέπει να φταίει κάποιος άλλος γιατί όλοι μας είμαστε οι
    σούπερ τέλειοι κτλ κτλ.
    Αλλά Η Ελλάδα είναι πάντα η ρίζα μας, η οικογένειά μας, εκεί που μόνο το άκουσμα
    της γλώσσας και του διεθνούς πλέον ‘’...έλα ρε μ...’’, θα σε κάνουν να πεις
    «ΠΑΤΡΙΔΑ». Δε θα αναφερθώ στον καιρό, γιατί αυτό είναι θέμα συνήθειας. Αλλά θα
    πω, πως το προνόμιο του να ζεις στην Ελλάδα είναι ότι είσαι κοντά σε όλους όσους
    αγαπάς. Κι εδώ έχεις φίλους και παντού ο άνθρωπος κάνει φίλους, αλλά μετά από
    καιρό καταλαβαίνεις πως απλά ...έχεις δύο πατρίδες. Και η καρδιά σου χτυπά πιο
    γρήγορα όταν το αεροπλάνο κατεβαίνει στο Ελ. Βενιζέλος, γιατί εκεί θα βρεις τον
    φίλο που κάποτε παίζατε μαζί....
    Δεν ξέρω για άλλους, αλλά θα πω για μένα: η Ελλάδα είναι άνθρωποι, είναι
    μουσικές, η Ελλάδα είναι γεύση και μυρωδιές.
    Συγνώμη που δε λέω κάτι πιο πρακτικό. Γιατί απλά και πρακτικά είναι εντελώς
    προβληματικό τώρα να μένεις στην Ελλάδα, ειδικά αν είσαι νέος με όνειρα και
    φιλοδοξίες. Παρόλα αυτά και πέρα από ο,τιδήποτε πρακτικό, αυτό που μένει στο
    τέλος είναι η αίσθηση που περιέγραψα πριν: «πού η καρδιά σου χτυπά πιο
    δυνατά».


    11. Πως κατά την γνώμη σου θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί η κρίση στην
    Ελλάδα βλέποντας ότι ακόμα και οι πολιτικοί ηγέτες έχουν παραδεχτεί
    ότι η συνταγή που έχουν δώσει για το πρόβλημα της Ελλάδας είναι
    λανθασμένη;


    Παλιό αλλά αληθινό: «η αλλαγή ξεκινάει από μικρά και καθημερινά» κι επίσης
    «αλλαγή δεν υπάρχει αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι». Θέλουμε αλλαγή; Ας
    αλλάξουμε πρώτα εμείς.
    Αν θέλει κάποιος να το αναλύσω θα μπορούσα, αλλά νομίζω πως όλοι μπορούμε να
    το καταλάβουμε τι εννοώ. Πολλοί λένε: «ο Έλληνας είναι πακέτο. Ή πάρτο, ή άστο».
    Και την ίδια στιγμή αναρωτιόμαστε, γιατί όλοι μας βλέπουν διαφορετικούς από
    τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
    Ας κρατήσουμε κατά νου όμως, πως όλοι στο «πακέτο Έλληνας» λένε «άστο» και το
    μόνο που βλέπουν είναι το «τουριστικό πακέτο», όταν δεν κλείνουν διακοπές στην
    διπλανή Τουρκία –πράγμα που γίνεται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια-.
    Μήπως λοιπόν πρέπει ναν ψάξουμε το λάθος σε εμάς κι όχι σε όλους τους άλλους;
    Αυτό είναι απλά μια πηγή προβληματισμού.

  • #2

    12. Θα γύριζες κάποτε στην Ελλάδα , αν ναι με ποιες συνθήκες;Αν όχι,
    ποιοι θα ήταν οι βασικοί σου λόγοι;


    Πότε στην ζωή δε μπορείς ναν προδιαγράφεις καταστάσεις και γεγονότα. Μήπως
    κάποτε φανταζόταν κανείς ότι στα κοντά 40 του με παιδιά κι όλα τα καλά του Θεού
    θα φύγει μακριά; Μήπως φανταζόταν ποτέ κανείς μία κατάσταση που οι γονείς θα
    λέγαν στα παιδιά: «φύγε κι όταν τελειώσεις τις σπουδές σου κοίτα να βρεις μία
    δουλειά εκεί και μην κοιτάς πίσω»; Κι όμως... όλα τα ζήσαμε και τα ζούμε.
    Προσωπικά, ανήκω σε αυτούς που έχουν δύο πατρίδες. Κι όταν είναι στη μία
    λαχταρούν να γυρίσουν στην άλλη. Θα ήθελα να είμαι στην Ελλάδα τώρα που τα
    ανίψια μου είναι ακόμα μικρά, θα ήθελα να είμαι στην Ελλάδα και να δω τα παιδιά
    μου ευτυχισμένα στη χώρα που γεννήθηκαν, θα ήθελα να είμαι στην Ελλάδα τώρα
    που οι γονείς μου είναι μεγάλοι και μας χρειάζονται.
    Λυπάμαι που τόσα χρόνια δε μπορέσαμε ν’ αλλλάξουμε τίποτα σε αυτή τη χώρα.
    Λυπάμαι που όλα τα κάνουμε καλά μόνο στα λόγια. Λυπάμαι που η Ελλάδα χάνει
    τη μεγαλύτερη επένδυσή της, τα νιάτα. Ελπίζω κάποτε να γίνει ένα μαγικό και να
    μπορέσει όλο αυτό ν αλλάξει. Όσο για μένα θα ήθελα να γυρίσω όταν πια δε θα
    δουλεύω και φυσικά δε θα εξαρτωμαι σε τίποτα από το ελληνικό κράτος: μισθό,
    σύνταξη, περίθαλψη κτλ. Αλλά αυτά τα σχέδια είναι μόνο για τον Θεό κι όχι για
    τους ανθρώπους.

    Ευχαριστώ για το βήμα που μου παραχωρήσατε.

    Με εκτίμηση,
    Κατερίνα Ζαχαρή./

    Comment

    X
    Working...
    X
    ×
    Welcome to BOOST 95.5