Tweet
Δουλεύει σε μία από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες ασφαλιστικές εταιρείες του κόσμου, τη Swiss Re, ως διαχειριστής χαρτοφυλακίου. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης βρίσκεται στο γραφείο του. Αυθόρμητα την ώρα της συνέντευξης, λέει με ενθουσιασμό: «Θα σου στείλω τη θέα που έχω τώρα από το γραφείο μου. Είναι σαν να δουλεύω στο Παλαιό Φάληρο και να βλέπω την Αίγινα απέναντί μου…»
Η Ζυρίχη είναι η πόλη με την καλύτερη ποιότητα ζωής στον κόσμο. Αυτό δείχνουν τόσο παλαιότερες έρευνες, όσο και νεότερες. Φέτος η Μercer, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες ΗR του πλανήτη την κατατάσσει στη δεύτερη θέση. Στην πρώτη θέση ηγείται η Βιέννη. Στη Ζυρίχη οι εργαζόμενοι δουλεύουν οκτώ το πολύ εννέα ώρες. Όποιος τις ξεπεράσει θεωρείται αργόσχολος. Το στοίχημα της οικονομικής πολιτικής του κράτους, είναι να αφήνει στους πολίτες του ελεύθερο χρόνο για να ξοδέψουν τα χρήματα που βγάζουν στην αγορά. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης επιδοτούνται από την ασφαλιστική τους εταιρία για να πηγαίνουν στο γυμναστήριο. Αυτό που θέλει περισσότερο μία ασφαλιστική στην Ελβετία, είναι να απαλλαγεί από τα έξοδα νοσηλείας, κάποιου πολίτη που δεν είναι υγιής, όπως εξηγεί ο Στέλιος. Ίσως βέβαια δεν είναι μια πόλη ιδανική για κάθε είδος επαγγελματία. Οι μεγαλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες προσφέρονται στους τομείς της βιοφαρμακευτικής, της τραπεζικής – χρηματοοικονομικών και των ασφαλίσεων. Αν κάποιος με καλλιτεχνικές ανησυχίες βρεθεί στη Ζυρίχη, πιθανότατα θα δυσκολευτεί. Ο Στέλιος κατάγεται από τη Χαλκίδα. Εκεί τελείωσε το σχολείο και αμέσως μετά έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές. Η Χαλκίδα, είναι για τον ίδιο η πόλη που παρέχει την ησυχία και την οργάνωση που παρέχει μία ελληνική επαρχιακή πόλη. Αντίστοιχα η Ζυρίχη, παρά το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας, δεν παύει να είναι ένα μικρό χωριό, όπως την αποκαλεί ο ίδιος. Η πόλη των 400 χιλιάδων… και κάτι, κατοίκων. «Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Αγγλία. Έμεινα εκεί για πέντε χρόνια, πήρα το πρώτο μου πτυχίο, έκανα μεταπτυχιακό. Γύρισα ξανά στην Ελλάδα, όπου δούλεψα σε ελληνική τράπεζα. Το 2011, στα 30 μου, αποφάσισα -εν μέσω κρίσης-, να κάνω το επόμενο βήμα. Έφυγα στο εξωτερικό, γιατί ήθελα να διευρύνω τις σπουδές μου. Έκανα MBA στη Γαλλία, σπουδάζοντας για ένα χρόνο. Στη συνέχεια εργάστηκα στο Παρίσι σε μία θυγατρική της Lafarge και δύο χρόνια αργότερα μου δόθηκε η ευκαιρία να μετακομίσω στη Ζυρίχη και να εργαστώ στον ασφαλιστικό τομέα».
Μόνο ιδιωτική ασφάλιση
Περιγράφοντας την καθημερινότητα του, μιλάει αρχικά για την ασφάλιση ενός εργαζόμενου. «Εάν κάποιος είναι ιδιωτικός υπάλληλος, δεν ασφαλίζεται σε δημόσια ταμεία. Είναι υποχρεωμένος από το νόμο να διαθέτει ιδιωτική ασφάλιση, καταβάλλοντας περί τα 300 ευρώ μηνιαίως. Όποιος δεν είναι Ελβετός, και εισέρχεται στη χώρα, πρέπει σε διάστημα τριών μηνών να αποκτήσει ασφάλεια ζωής. Επίσης, ανάλογα με την εταιρεία στην οποία εργάζεται κάποιος, παρέχεται βοήθημα στις μηνιαίες ασφαλιστικές ενός εργαζόμενου». Διευκρινίζει ότι η ασφαλιστική εισφορά, υπολογίζεται σε συνάρτηση με την ηλικία κάθε πολίτη, τις παροχές ή άλλους παράγοντες. Εκτός των άλλων όμως διατίθεται και εργατική ασφάλιση, την οποία είναι υποχρεωμένος να παρέχει ένας εργοδότης. «Εάν για παράδειγμα βρίσκομαι σε επαγγελματικό ταξίδι στο Λονδίνο, και μου συμβεί κάτι, με καλύπτει το ασφαλιστικό πρόγραμμα της εταιρείας μου».
Σύνταξη και με το μήνα…
Σε ό,τι αφορά στις συνταξιοδοτικές εισφορές, ο κάθε ασφαλισμένος, καταβάλει επιπλέον χρήματα κάθε μήνα, τα οποία προορίζονται για το συνταξιοδοτικό πλάνο που διαθέτει η εκάστοτε ασφαλιστική εταιρεία. «Το κράτος δεν παρέχει συντάξεις. Ωστόσο υποχρεώνει οποιαδήποτε επιχείρηση, είτε να έχει δικό της συνταξιοδοτικό ταμείο, είτε να συνεργάζεται με κάποιο από τα μεγάλα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία κατά κύριο λόγο ελέγχονται από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Το ποσοστό μηνιαίας εισφοράς για σύνταξη κυμαίνεται από 3% έως 7% του μισθού. Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα εάν επιθυμεί να καταβάλει 3%, 4%, 5% από το μισθό του ή περισσότερο. Επίσης εισφέρει στη σύνταξη και ο εργοδότης. Στη συνέχεια η ασφαλιστική εταιρεία επενδύει τα χρήματα που καταβάλλονται για σύνταξη και κάθε χρόνο ή ανά εξάμηνο ενημερώνει το δικαιούχο για την πορεία του συνταξιοδοτικού του ταμείου (pension fund). Ο ασφαλισμένος λαμβάνει τα χρήματα της σύνταξης, είτε ως μηνιαία δόση, είτε πριν συμπληρώσει τα χρόνια σύνταξης σε περίπτωση που εγκαταλείψει τη χώρα ή τα χρειαστεί για να αγοράσει σπίτι, καθώς και εφάπαξ. Επίσης, από τον πρώτο χρόνο λαμβάνει ενημέρωση από το συνταξιοδοτικό ταμείο, το οποίο ενημερώνει για τις εισφορές που έχει καταβάλει. Ταυτόχρονα ενημερώνει για το μισθό που θα λάβει όταν συμπληρώσει τα χρόνια συνταξιοδότησης στα 65 του, εφόσον ο μισθός και η θέση του παραμείνουν ως έχουν σήμερα».
«Επίσης μπορεί να βγει πρόωρα στη σύνταξη στα 58 χρόνια με μειωμένες απολαβές», συμπληρώνει ο Στέλιος.
Ο βασικός μισθός των 4.000 ευρώ
Όπως λέει ο Στέλιος, ο βασικός μισθός ενός ταμία – ανειδίκευτου εργαζόμενου, που εργάζεται στα McDonald’s στη Ζυρίχη, είναι περίπου 4.000 ευρώ. «Για κάποιον ο οποίος είναι νεοπροσλαμβανόμενος, αφού έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του, ηλικίας 23-25 ετών, ο μισθός ξεκινάει από τα 7.500-8.000 ευρώ. Παρόλ’ αυτά το κόστος ζωής είναι αρκετά υψηλό. Ειδικά τα ενοίκια. Για παράδειγμα για ένα σπίτι 50 τετραγωνικών, κάποιος μπορεί να πληρώνει 1.500 ευρώ. Στο ποσό περιλαμβάνονται τα κοινόχρηστα και οι λογαριασμοί του σπιτιού. Κάποιοι άλλοι τομείς όπως είναι οι αγορές από το σούπερ μάρκετ, είναι πιο οικονομικοί. Ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις τα είδη πρώτης ανάγκης είναι τα περισσότερα πιο φθηνά από την Ελλάδα, με εξαίρεση τα κρεατικά, τα οποία είναι πολύ ακριβά».
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/enas-ellina...ho-4-000-evro/
Comment